Berghemse dierenartsen in Zuid-Amerika: ‘Niet in Argentinië te krijgen, toch blij mee!’ Deel2

BERGHEM/ZUID-AMERIKA | Op 25 oktober 2022 vloog het Berghemse dierenartsenkoppel Emiel Brouwers en Leslie Nekkers naar Uruguay om vervolgens minimaal een jaar lang in hun Buca door Zuid-Amerika te cruisen. Dat jaar is inmiddels allang voorbij, maar de reis nog steeds niet. Blijkbaar bevalt het beiden erg goed vele kilometers ver weg. De vraag is dan ook gerechtvaardigd: Hoe is het nu met ze, bijna 15 maanden later?

Leslie vertelt:
“En we redden het! We zijn op weg naar het Nationale Park Iberá, maar met de regen zijn de zandwegen erg slecht.Wat zijn we blij als we er zijn! De verbaasde parkwachter (die had ook niet meer iemand verwacht..) geeft onze een korte rondleiding over het terrein, wat ooit een volledige autonome boerderij was. 100 medewerkers en hun gezinnen, gebouwen voor de dierenarts, de dokter en de smid..echt heel mooi!

Eigenlijk willen we ‘s avonds de dag afsluiten met een glas wijn, maar de muggen hebben schijt aan onze laag Deet 40% en weten ons helemaal gek te maken. Eenmaal in onze daktent beginnen we aan een massale genocide van dit insect. Terwijl Leslie met spotlight Emiel bijlicht plet hij met twee handen tegelijk tientallen bloedzuigers. Welterusten.

Wanneer we dan eindelijk in Iberá zelf aankomen, zien we Viscacha’s (grote Chinchilla) en gaan paardrijden. Samen met een gids, door ‘t moerasland naar een stukje bos. Hij vraagt ons af te stappen en we laten de paarden achter die druk aan het grazen gaan. Af en toe zie ik onze gids omhoog kijken. En daar zitten ze! Een familie brulapen! De jongen zijn aan het spelen en terwijl de ouders de boel in de gaten houden iets verderop. Het is echt heel gaaf om te zien, onze eerste apen in Zuid-Amerika!

Nu met enige haast naar onze laatste toegangspoort van Iberá (185.000 ha), vlakbij de stad Itazuingo. Dit is de camping die vijfendertig kilometer het park in ligt. Met een weg die op z’n best omschreven wordt als ‘lastig’, ook met 4x4, niet één die men moet rijden na regen. Maar we hebben al een aantal dagen regen gehad..

Af en toe is er zoveel water dat de twee sloten één geworden zijn over de weg. Maar Buca ploegt gestaag verder. Vijfde hek in zicht. Ik laat een zucht, dit betekend dat we er bijna zijn. We draaien de bocht om en rijden onder een boog door waarachter de camping ligt. Made it!!

We genieten van twee dagen in dit overweldigende Iberá waar we zelfs een Ara te zien krijgen (een van de vijftig in heel Argentinië), maar gezien de weersvoorspellingen moeten we wel gaan. We vertrekken terwijl het met bakken uit de hemel komt en een ware zondvloed de weg overspoelt. Het is tien uur ‘s ochtends maar het lijkt tien uur ‘s avonds.
Zo eindigt onze reis naar en door Iberá wederom spectaculair. We hebben een geweldige tijd gehad, op naar de watervallen van Foz de Iguazu! (die overigens nu voor het eerst in de geschiedenis nog voor toeristen gesloten zijn door de overstromingen.)